Uzay geometrisi, üç boyutlu nesneleri inceleyen geometri dalıdır. Temel uzay geometrisi cisimleri arasında küp, tüm yüzeyleri kare olan altı yüzlü bir katıdır. Prizma, alt ve üst tabanları eş ve paralel çokgenler olan ve yan yüzeyleri paralelkenarlardan oluşan bir cisimdir. Piramit ise bir tabanı çokgen ve yan yüzeyleri ortak bir tepe noktasında birleşen üçgenlerden oluşan bir katıdır. Koni, dairesel bir tabanı ve bu tabanın çevresindeki noktaları birleştiren bir tepe noktası olan bir cisimdir. Silindir ise iki eş ve paralel dairesel tabanı ve bu tabanları birleştiren eğri bir yüzeyi olan bir katıdır.

Bu temel cisimlerin hacimleri ve yüzey alanları, boyutlarına bağlı olarak farklı formüllerle hesaplanır. Örneğin, bir küpün hacmi kenar uzunluğunun küpü (a3) iken, bir silindirin hacmi taban alanı ile yüksekliğinin çarpımı (πr2h) ile bulunur. Uzay geometrisi, mimariden mühendisliğe, tasarımdan fiziğe kadar birçok alanda önemli uygulamalara sahiptir. Binaların tasarımları, makinelerin parçaları ve hatta uzay araçlarının şekilleri uzay geometrisinin prensiplerine göre belirlenir. Üç boyutlu dünyayı anlamak için bu temel cisimleri tanımak ve özelliklerini kavramak önemlidir.