- Katılım
- 24 Eyl 2020
- Konular
- 0
- Mesajlar
- 20
- Tepkime puanı
- 0
- Puan
- 0
- Konum
- Netherlands
- Web sitesi
- seometria.cz
Nükleer kimya, atom çekirdeklerindeki değişimleri, bu değişimlerle ilişkili enerjiyi ve radyasyonu inceleyen kimyanın bir dalıdır. Atomların kimyasal özellikleri elektron kabuklarındaki etkileşimlerle belirlenirken, nükleer özellikler çekirdeğin yapısı ve kararlılığı ile ilgilidir. Nükleer reaksiyonlar, kimyasal reaksiyonlardan çok daha büyük enerji değişimlerine yol açabilir ve radyoaktif izotopların tıptan enerji üretimine kadar pek çok uygulaması bulunur.
Atom Çekirdeği ve Nükleer Kararlılık:
Atom çekirdeği, protonlar (pozitif yüklü) ve nötronlardan (yüksüz) oluşur. Proton sayısı atomun elementini belirlerken, nötron sayısı izotopları oluşturur. Aynı elementin farklı sayıda nötrona sahip atomlarına izotop denir. Çekirdekteki protonlar arasındaki elektrostatik itme kuvveti, güçlü nükleer kuvvet tarafından dengelenir. Nükleer kararlılık, proton ve nötronların belirli oranlarına ve çekirdeğin büyüklüğüne bağlıdır. Kararsız çekirdekler, daha kararlı bir hale geçmek için radyoaktif bozunma adı verilen süreçlerle parçalanır.
Radyoaktif Bozunma Türleri:
Kararsız atom çekirdekleri, farklı türlerde parçacıklar veya enerji yayarak bozunabilirler:
Radyoaktif bir izotopun başlangıçtaki atomlarının yarısının bozunması için geçen süreye yarılanma ömrü (t1/2) denir. Yarılanma ömrü, her radyoaktif izotop için sabittir ve saniyelerden milyarlarca yıla kadar değişebilir. Radyokarbon tarihlemesi gibi uygulamalarda yarılanma ömrü prensibi kullanılır.
Nükleer Reaksiyonlar:
Atom çekirdeklerinin başka atom çekirdekleri veya temel parçacıklarla etkileşime girmesi sonucu oluşan reaksiyonlara nükleer reaksiyonlar denir. İki temel nükleer reaksiyon türü şunlardır:
Radyoaktif bozunma ve nükleer reaksiyonlar sonucu yayılan radyasyonun (alfa, beta, gama ışınları) canlılar üzerinde zararlı etkileri olabilir, ancak kontrollü bir şekilde kullanıldığında pek çok faydalı uygulaması da vardır:
Atom Çekirdeği ve Nükleer Kararlılık:
Atom çekirdeği, protonlar (pozitif yüklü) ve nötronlardan (yüksüz) oluşur. Proton sayısı atomun elementini belirlerken, nötron sayısı izotopları oluşturur. Aynı elementin farklı sayıda nötrona sahip atomlarına izotop denir. Çekirdekteki protonlar arasındaki elektrostatik itme kuvveti, güçlü nükleer kuvvet tarafından dengelenir. Nükleer kararlılık, proton ve nötronların belirli oranlarına ve çekirdeğin büyüklüğüne bağlıdır. Kararsız çekirdekler, daha kararlı bir hale geçmek için radyoaktif bozunma adı verilen süreçlerle parçalanır.
Radyoaktif Bozunma Türleri:
Kararsız atom çekirdekleri, farklı türlerde parçacıklar veya enerji yayarak bozunabilirler:
- Alfa (α) Bozunması: Çekirdekten iki proton ve iki nötrondan oluşan bir alfa parçacığı (24He) yayılır. Bu bozunma sonucunda atom numarası 2 azalır ve kütle numarası 4 azalır.
- Beta (β⁻) Bozunması: Çekirdekteki bir nötronun bir protona dönüşmesi ve bir beta parçacığı (bir elektron, −10e) ile bir antinötrino (νˉe) yayılmasıdır. Bu bozunma sonucunda atom numarası 1 artar ve kütle numarası değişmez.
- Pozitron (β⁺) Bozunması: Çekirdekteki bir protonun bir nötrona dönüşmesi ve bir pozitron (antielectron, +10e) ile bir nötrino (νe) yayılmasıdır. Bu bozunma sonucunda atom numarası 1 azalır ve kütle numarası değişmez.
- Gama (γ) Bozunması: Uyarılmış bir çekirdeğin fazla enerjisini yüksek enerjili bir foton (gama ışını, 00γ) yayarak kararlı hale geçmesidir. Bu bozunma türünde atom numarası ve kütle numarası değişmez.
- Elektron Yakalama (EC): Çekirdeğin yörüngedeki bir elektronu yakalayarak bir protonun nötrona dönüşmesi sürecidir. Bir nötrino da yayılır. Atom numarası 1 azalır ve kütle numarası değişmez.
Radyoaktif bir izotopun başlangıçtaki atomlarının yarısının bozunması için geçen süreye yarılanma ömrü (t1/2) denir. Yarılanma ömrü, her radyoaktif izotop için sabittir ve saniyelerden milyarlarca yıla kadar değişebilir. Radyokarbon tarihlemesi gibi uygulamalarda yarılanma ömrü prensibi kullanılır.
Nükleer Reaksiyonlar:
Atom çekirdeklerinin başka atom çekirdekleri veya temel parçacıklarla etkileşime girmesi sonucu oluşan reaksiyonlara nükleer reaksiyonlar denir. İki temel nükleer reaksiyon türü şunlardır:
- Nükleer Fisyon: Ağır bir çekirdeğin (örneğin, uranyum-235), bir nötronla bombardıman edilmesi sonucu daha küçük çekirdeklere bölünmesi ve büyük miktarda enerji açığa çıkarmasıdır. Nükleer santrallerde elektrik üretimi bu prensibe dayanır.
- Nükleer Füzyon: Hafif çekirdeklerin (örneğin, hidrojen izotopları) çok yüksek sıcaklık ve basınç altında birleşerek daha ağır bir çekirdek oluşturması ve muazzam miktarda enerji açığa çıkarmasıdır. Güneşte ve diğer yıldızlarda enerji üretimi füzyon yoluyla gerçekleşir. Kontrollü nükleer füzyon, temiz ve sınırsız bir enerji kaynağı potansiyeli taşımaktadır.
Radyoaktif bozunma ve nükleer reaksiyonlar sonucu yayılan radyasyonun (alfa, beta, gama ışınları) canlılar üzerinde zararlı etkileri olabilir, ancak kontrollü bir şekilde kullanıldığında pek çok faydalı uygulaması da vardır:
- Tıp: Radyoterapi (kanser tedavisi), tıbbi görüntüleme (röntgen, PET, SPECT), radyoaktif izotoplarla tanı.
- Arkeoloji: Radyokarbon tarihlemesi ile organik kalıntıların yaşının belirlenmesi.
- Endüstri: Radyasyonla sterilizasyon, malzeme kalınlığı ölçümü, kaçak tespiti.
- Enerji Üretimi: Nükleer fisyon reaktörlerinde elektrik üretimi.