MujGaN-Sadri Alışık

sevgimizin bir tanesiydin mujgan
sacları sırtına kadar sırma sırma dokulur,
elleri ufacık, gozleri dort defa lacivertti
ve de her ne hikmetse o da bana gonulluydu
oyle bir sevdim ki mujganı, dunyamı şaşırdım, haddimi bilemedim,
evleniriz gibi geldi bana
evimiz, yuvamız olur, ışığımız yanar, fakir soframız kurulur gibi geldi
sahil bahcesinde gazoz icerekten gizli gizli malu hulya kurardık
sonrada carşılara giderdik
eşya beğenirdik elden duşme;
aynalı konsolumuz topuzlu karyolamız bile olacaktı
Mujganın her an her bi daim yanında olacaktım ama olmadı gitti
nereye mi ? paraya gitti abicim paraya

nasılda sevmiştim yıllarca ben seni
her akşam bekledim yollarını
elbet bir gun biz yuva kurarız derken
duydum evlenmişsin sen zengin bir gencle
zengin olsaydım sensiz kalmazdım
her an duşunup seni hic ağlamazdım
param olsaydı aşkım kalırdın
seve seve yanımda benimle yaşardın
mujgan gibi bende unuttum verdigimiz sozleri
zaman sifalı bir ilactır unutursun dediler
unuttum bende unuttum hic aklıma gelmedi
Hatırlamıyorum mujganı hatırlamıyorum simdi
bu siiri de ben yazmadım zaten
hatırlamıyorum mujganın gozleri ne renkti