Çağlar boyunca filozoflar, gerçekliğin doğasını sorguladı. Platon'un mağara alegorisinden Descartes'ın "Düşünüyorum, öyleyse varım"ına kadar, nesnel bir gerçekliğin varlığı tartışma konusu oldu. Sosyoloji ise bu tartışmaya toplumsal bir boyut ekler. Toplumsal yapılar, normlar ve değerler, algımızı nasıl şekillendiriyor? Gerçekliği "ortaklaşa inşa edilmiş bir yanılsama" olarak mı görmeliyiz?

Sosyal medyanın yükselişi, bu soruları daha da karmaşık hale getiriyor. Kendimizi ve hayatlarımızı, başkalarının beğenisine sunulan birer performans haline getiriyoruz. Filtreler ve özenle seçilmiş kareler, gerçekliğin yerini "inşa edilmiş gerçekliklere" bırakıyor. Peki, bu durum bireysel ve toplumsal kimliğimizi nasıl etkiliyor? Kendimizi kaybetmeden, bu dijital aynalar salonunda nasıl var olabiliriz?

Belki de cevap, hem felsefenin derin sorgulamalarında hem de sosyolojinin toplumsal analizlerinde gizli. Gerçeklik, tek bir prizmadan bakıldığında anlaşılamayacak kadar karmaşık bir olgu. Ancak farklı disiplinlerin ışığında, kendimizi ve içinde yaşadığımız dünyayı daha iyi anlayabiliriz.